تو می دانی کار دنیا کجا گره خورده که این همه امکانات وتکنولوژی وثروت هم نمی تواند آن راباز کند.
در عصر رسانه ها گرفتار موجی شده ایم که ماراازهم جدا کرده است.موجی که به سرعت نور حرکت می کند وهر چه حس عاطفه ومحبت را از تو می گیرد.
شبها وروزها به این می اندیشم،این همه جرم وجنایت وچپاول وسلطه گری در عصر تمدن را چگونه معنا کنم؟؟؟
چرا هرروزکودکان بیشتری از گرسنگی ،سوءتغذیه می میرند.فقر وتنگدستی چرا هرروزبیشتر بیداد می کنددر حالی که این همه کشف واختراع باید امکانات بیشتری به انسان بدهد.
این همه سازمان وارگانهای حمایت از حقوق بشر وکودکان به وجود امده وهنوز هم شاهد بدترین وفجیع ترین صحنه های بشری هستیم.
تو می دانی چرا؟؟؟
من فکر می کنم تنها نبود عشق است که دنیا را بهم ریخته است.ما عشق را از دنیا گرفته ایم.وبه جایش هر چه به ان بدهیم جایگزین نمی شود.
خشونت وبی رحمی زاییده نفرت است.دنیا منهای عشق می شود دنیای نفرت،شهوت،ثروت،خشونت،بدون روح،وبدون معنویت.افرینش با عشق کامل شد.یعنی با دمیدن روح خدا در انسان.
عشق با هیچ چیزی در تضاد نیست.در حالی ادما فکر می کنن برای اینکه مرفع باشند برای اینکه خوشبخت باشند برای اینکه راحت باشند باید احساسات خودرا پنهان کنند.خفه کنند.کم کم روحشان خفه می شود.احساس زبان روح است.وهمچنان که جسم نیاز به تغذیه دارد.روح هم نیازمند تغذیه است.
ادمها انقدر دنیال امکانات ورفاه جسمانی شان می روند که فراموششان می شود اگر روح آرامش نداشته باشد جسم هر گز به آرامش نمی رسد.چه ابلهانه است که فکر کنیم کیمیای زندگانی فراهم کردن اسباب راحتی جسم است.
در حالی ان کیمیایی که باعث می شود همواره جوان بمانی وشاداب .پرداختن به روح است.انکه جسم را همراه خود می کشد.واگر خسته شود جسم از پا می افتد.پیر می شود.افسرده می شود بیمار وکسل می گردد.
دلم می خواست می توانستم کاری کنم که عشق در دنیا جاری شود.کاری که دنیا را با عشق ومهربانی اشتی بدهد.
عشق نگین خلقت است نه محو می شود ونه باطل.راهنمای مشتاقان است بسوی نور.اهنگی است که خداوند سروده است در گوش بنده هایش.پس به ان گوش دهیم.تا زندگی لبریز شود از شوق شگفتن.
اگر ارزوی زندگی باشکوه وجاودانه را دارید عشق را دریابید.نه در وجود دیگران در درون خودتان.که هر کس خود ثروتمند باشد می تواند به دیگران ببخشد وکمک کند.پس اول به خودتان عشق بورزید.دنیای تان را با عشق اشتی دهید ومعجزه ها را ببینیند.