1.مشورت در مورد مخارج

هزینه های مختلف خانواده و اینکه چه کسی در این مورد تصمیم بگیرد مهم ترین مسئله بسیاری از خانواده ها محسوب می شود.  بررسی ها نشان داده  که خانواده هایی که نتوانسته اند این مشکل را حل کنند با اشکالات زیاد مواجه هستند و کشمکش و اختلاف در آن ها وجود دارد.

 بعضی از زن و شوهرها به عنوان این که پول اهمیت ندارد و این که مطرح کردن این مسئله که چه کسی باید در مورد مخارج تصمیم بگیرد ممکن است به صمیمیت و یکرنگی آن ها لطمه وارد کند، به این موضوع توجه لازم را نمی کنند ولی سرانجام اختلاف ظاهر می شود و در روابط آن ها اثر می گذارد.

بهترین روش برای جلوگیری از اینکه خانواده دچار مشکلات مالی نشود و اختلاف به وجود نیاید آن است که زن و شوهر به خصوص در موارد مهم درباره مخارج با هم مشورت کنند. زیرا چنان چه در مورد قرض کردن، سرمایه گذاری، کارت اعتباری، مخارج فرزندان و غیره همکاری و همفکری داشته باشند از بسیاری اشتباهات جلوگیری می شود و آن ها می توانند با توجه به حقوق و تمایلات یکدیگر در مورد مسائل مالی و چگونگی مخارج برای بهتر کردن وضع خانواده همکاری کنند.

 2. داشتن برنامه و تنظیم وقت

اکثر زن و شوهرها از گرفتاری های مربوط به خانواده و اینکه فرصت کافی برای استراحت و تفریح ندارند گله دارند. در حالی که می توان با تنظیم برنامه این مشکل را برطرف ساخت. زن و شوهر می توانند با توافق و همفکری ساعاتی را برای گردش و تفریح و یا مطالعه و استراحت اختصاص دهند و تا حد لازم آن را رعایت کنند. معمولا آن هایی که چند بچه دارند بیش از سایرین گرفتار هستند. می توان بچه ها را طوری عادت داد که بیش از حد لازم به پدر و مادر وابسته نباشند و بعضی از کارهای مربوط به خود را انجام دهند و احساس مسئولیت کنند و بتوانند در آینده بیشتر به خود متکی باشند.

3.انضباط به جای استبداد و خشونت

اگر پدر و مادر با استبداد با بچه ها رفتار کنند و همه کارهای مربوط به آن ها را طبق سلیقه خود انجام دهند ، گرفتاری و ناراحتی زیادی برای خود به وجود آورده و باعث ناراضی بودن بچه ها می شوند. اما اگر به بچه ها اجازه بدهند که در امور مربوط به خود اظهار نظر کنند و خواسته های خود را بگویند بهتر می توانند راه های صحیح را به آن ها بقبولانند. در این صورت کودکان احساس شخصیت کرده تبادل نظر و مشورت را یاد می گیرند و نارضایتی و لج بازی  و بدخلقی آن ها محیط خانواده را ناراحت کننده نمی سازد.

پدر و مادر می توانند در عین حال که انضباط را در مورد بچه ها به کار می برند کمی نرمش داشته از سخت گیری های بی مورد پرهیز کنند و تا حد لازم خواسته ها و تمایلات کودک را رعایت کنند. مثلا اگر ساعت مخصوصی را برای خواب بچه ها تعیین کرده اند و گاهی کودک مایل به خوابیدن نیست با زور و فشار او را نخوابانند. یا اگر بچه گرسنه نیست او را مجبور به غذا خوردن نکنند. رفتار محبت آمیز توام با نظم و انضباط به محیط خانه آرامش می دهد و از بسیاری از ناراحتی ها جلوگیری می کند.

 4.همدلی و صمیمیت

اگر زن و شوهر نسبت به احساسات و تمایلات یکدیگر توجه داشته باشند و غمخوار هم باشند ، می توان گفت همدلی و صمیمیت بین آن ها وجود دارد.بعضی از زن و شوهر ها به عنوان این که نمی خواهیم همسر خود را ناراحت کنیم از گفتن ناراحتی ها و مشکلات خود به آن ها خودداری می کنند . به این ترتیب فاصله بین آن ها به وجود می آید.

درد دل کردن و برای ناراحتی ها چاره جویی کردن ، می تواند بسیاری از مشکلات زن و شوهر را برطرف کند و همفکری و همکاری بین آن ها را توسعه دهد.

 5.تقسیم کارها

به خصوص برای زن و شوهرهایی که هر دو کار می کنند مسئله تقسیم کار و مسئولیت ها در خانه اهمیت زیاد دارد. اگر پدر و مادر کارها را بین خود تقسیم کنند و تحت نظر در آورند، روح همکاری و تعاون در خانه حکمفرما می شود و برای بچه ها هم آموزنده است . زیرا آن ها نیز وظایفی را عهده دار می شوند و چون خود را در امور خانواده شریک می بینند، استعداد ها و کارایی های خود را توسعه می دهند و علاقه آن ها به محیط زندگی خانوادگی افزایش می یابد.

پدر یا مادری که بیش از حدِ توانایی خود کار می کنند و برای استراحت و امور شخصی فرصت لازم را ندارد نمی تواند به سهم خود به محیط خانه آرامش و شادی بدهد و شکایت ها و گله های او موجب ناراحتی دیگران می شود و زندگی آن ها را هم تلخ می کند. تقسیم وظایف و مسئولیت ها نظم و ترتیب را در خانه برقرار و به زندگی خانوادگی آرامش می بخشد.

فرآوری:زهرا سادات طباطبایی